کتاب اربعین ختوم
كسي كه چهل روز مراقب اعمال خود باشد و جز حلال نخورد، نگويد و نينديشد، و از حرام بپرهيزد و از دنيا منزوي باشد، نه از خلق خدا، چشمههاي حكمت بر زبانش جاري ميشود.
اين روايات تفاوتي ميان زن و مرد نميگذارد، زيرا چلهگيري به معناي انزوا از دنياست، نه انزوا از خلق. انسان كارگر يا كارمند، بايد در متن كار باشد و كارهايش را براي خدا انجام دهد؛ او پس از آنكه به چله روي ميآورد، بايد بيشتر كار و فعاليت كند، درس بخواند و تحقيق انجام دهد، چون كار، درس و تحقيق، خود «آخرت» است؛ نه دنيا. خدمت به جامعه براي رضاي خدا هم آخرت است.
2- پيامبر اعظمصلي الله عليه و آله و سلم در بركت اخلاص فرمود: من أخلص لله أربعين يوماً فجّر الله ينابيع الحكمة من قلبه علي لسانه؛ تحصيل اخلاص بسيار مهم؛ ولي نگهداري و بهسازي آن بس مهمتر است. بر پايه ظاهر اين حديث، پيشاپيش بايد اخلاص را به دست آورد؛ سپس چهل روز در آن وادي گام نهاد و منازل و درجات چهلگانه آن را پيمود؛ نه اينكه با اربعينگيري به اصل اخلاص دست يافت.
از سوي ديگر، اگر كسي به قصد دستيابي به سرچشمه حكمت و عالم ربّاني شدن چله بگيرد، هرگز مخلص نيست، بلكه او براي مزد خاص، اربعين گرفته است، در حالي كه بايد فقط براي خدا در اين وادي گام بردارد. مانند حج يا عمره كه با بستن احرام آغاز ميشود، اربعين نيز از همان اخلاص شروع ميشود و انسان مخلص است كه در چهل منزل آن حركت ميكند
3- رنج اربعين گيري و دشواري چله داشتن براي همگان نيست، مثلاً حضرت موساي كليم (عليهالسلام) با اربعينِ موعود به مناجات طور بار يافت و حضرت رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) يك شَبه به قرب خاص راه برد.
نوع : pdf
نوع نگارش : فارسی
تعداد صفحات : 10
تعداد جلد : 1
دیدگاه ها